Als klein meisje was ik altijd al foto’s aan het maken. Van het gezin, dieren, vakanties en nog veel meer. Ik vond het geweldig! Maar zelf stond ik er eigenlijk nooit op. Toen ik 10 jaar was overleed mijn moeder. Een hele heftige gebeurtenis; ik miste haar heel erg. En ik kwam erachter dat ik bijna geen foto’s van ons samen had, terwijl ik dat toen – en nu nog steeds – juist zo hard nodig had. Ik heb met mijn eigen ogen ervaren dat het leven kort is en hoe belangrijk het is dat je alle herinneringen vastlegt.

Dat maakte fotografie voor mij nog belangrijker. Dus toen ik ouder werd ging ik steeds meer investeren in een goede camera. Mijn eerste digitale camera (gekocht van mijn zakgeld toen ik 12 jaar was) heb ik nog steeds. Dat blijft een bijzondere camera voor me. Duizenden foto’s zijn daarmee gemaakt en deze keer stond ik er zelf ook op. Want hoe fijn is het om een herinnering vast te leggen waar je zelf ook (letterlijk) onderdeel van bent. Zodat anderen niet alleen de situatie, maar ook de personen terug kunnen zien.

In 2005 heb ik voor het eerst een spiegelreflexcamera gekocht en ben ik me meer gaan verdiepen in professionele fotografie. De instellingen, de effecten, de nabewerking van de foto’s; ik heb het me allemaal zelf aangeleerd. Toen mijn kinderen Liza, Esmé en Zara geboren werden, kon ik nog meer uitproberen. Er waren zoveel mooie momenten (klein en groot) en ik stond er natuurlijk met de camera bovenop. Kinderen zijn zo puur, zo speels en het maakt de foto zo spontaan. Daar houd ik van! Échte foto’s, niet dat geposeerde. Dan krijg je de leukste foto’s.

Inmiddels heb ik me gespecialiseerd in gezin- en kindershoots. Die dynamiek tussen de kinderen vind ik prachtig. Lekker gek doen en gewoon helemaal zijn zoals je bent. Ik vind het ook belangrijk dat het een gezellige, ongedwongen shoot wordt. Dat je ook een leuke tijd hebt met elkaar tijdens de shoot en dat je een foto hebt van dat mooie moment samen. Ik zie dit ook regelmatig terugkomen in mijn werk in de ouderenzorg: een foto kan een herinnering weer sterk laten terugkomen. En dan hoor je de mooiste verhalen.